Willem Stolk & Chris v Wolferen NL Kampioen 2013

Het weer speelt altijd een belangrijke rol tijdens het vissen. Dit keer zouden de deelnemers van het NKS rivieren een heuse titanenstrijd moeten gaan leveren, want meer dan ooit, zou het, naast stekkenkennis, gaan om bootcontrole en aasaanbieding.

Een prachtige laatste wedstrijd waar de kaarten opnieuw werden geschud: En hoe! Golven van meer dan een meter hoog en schuimkoppen waren zeven uur lang te zien en vooral voelbaar. Elke deelnemer nat… van de sokken tot aan de kruin! Maar, bijgestaan door de RWS Observer van Rijkswaterstaat, die als een vader langs de kroost voer en hen beschermde. Bij de Oosthaven klonk het startsein en met ronkende motoren gingen de NKS-ers richting de schuimende kolkende massa! Zorgvuldig en beheerst rolden de boten over het water richting de stekken. Vissen op rivieren met scheepvaart en deze extreme wind vraagt om beheersing… en dat wist ook iedereen. Het materiaal werd tot het uiterste ingezet. Sommige boten kwamen helemaal los – zelfs de propellers! Iedereen had zo een plan in gedachten en dan is snelheid een item – en wellicht een licht voordeel. Maar, met dergelijk extreem weer is ook de bootcontrole en aasaanbieding doorslaggevend. Nadat de boten waren aangekomen was er werkelijk niemand meer droog. De strijd kon beginnen! Tijdens het voorvissen bleek het gemiddeld een moeilijk potje. Alleen Bas en Jurgen hadden 21 vissen gevangen, terwijl de rest moeite hadden om er 10 te vangen. Toch heeft dan eenieder zo een voorkeur om te beginnen. Het bleek uiteindelijk heel moeilijk om het aas zorgvuldig aan te bieden. Team Heko verspeelden verschillende vissen en moesten uiteindelijk eerder stoppen omdat de techniek het begaf. Hetzelfde gebeurde met Toine Aarts, maar die belsloot wel verder te vissen. Het werd sprokkelen voor een vis en er waren wel aanbeten, maar dan moest je enorm snel zijn.
 

Om 11.00 uur moesten de boten bij elkaar komen om de gevangen vissen te meten. Een enorme bui ging hieraan vooraf en was het waterhappen geblazen. Gelukkig werd het juist droog en kon er worden geschreven, want dat was nauwelijks mogelijk door de harde wind, hagel en regen! Al snel werd duidelijk dat Peter Roeg met zijn maat Marcel het goed hadden gedaan. Ze hadden zes maatse vissen gevangen als enige. Pieter Smit en Gerben Mul hadden er vier, en de rest drie of twee vissen. Willem Stolk en Chris Wolferen hadden er twee, dus de strijd was in volle gang en niets was nog beslist. Na de meetpauze keken de deelnemers elkaar aan; waarheen? Gerben en Pieter besloten om wederom richting het einde van het parcours te gaan. Hier stond wat minder wind ( gemiddeld 6!) en ze hadden daar ook de eerste vier vissen gevangen. Peter, Marcel. Bas, Jurgen,  Willem & Chris kozen voor de andere kant. Bas en Jurgen begonnen bij de kribben vlakbij de helling, waar ze goed hadden voorgevist. Nu echter nauwelijks beet. Willem en Chris konden er twee bijvangen en besloten ondanks de extreme wind toch naar de vaargeul te gaan.

Nog steeds enorme golven en als je wilt winnen moet je soms ook gokken. Willem en Chris gingen naar het midden, waar tijdens het voorvissen vis lag. Elke drift konden ze er aan de fireball een vangen. Het was erg lastig en moeilijk sturen, dus geen bijhengel en rechtop blijven staan. 28 grams fireballs voorzien van een voorntje, die dan wel juist boven de bodem, moest worden aangeboden. Van de bodem moesten ze niets! Uiteindelijk wisten de heren 14 vissen bij elkaar te vissen en hadden dus een goede keuze gemaakt. Maar was het genoeg?
Peter en Marcel lagen ook in de buurt bij Willem en Chris, maar visten rondom de koppen van kribben. Net na de pauze was er een bijtperiode die ruim een uur duurde. Dan moet je het geluk hebben om net op de vis te liggen. Er lag op het parcours al weken niet heel veel vis. Velen hadden tijdens het voorvissen kennis opgedaan, maar was dit op de beslissende dag ook zo? Nee dus! Dan moet je een plan B hebben of gokken en dat bleek uiteindelijk voor de winnaars zo uit te pakken, want in het midden was het te doen. Tijdens het meten en tellen, dank aan Toine Aarts, werd het langzaam duidelijk. Pieter en Gerben hadden na de meetpauze niets meer kunnen vangen zoals ook Bas en Jurgen niet. Willem en Chris hadden het geluk om op de vis te vallen en dan heb je mazzel.
 

De officiële huldiging zal tijdens de NKS Finale plaatsvinden, maar de heren Stolk en Wolferen zijn Nederlands Kampioen geworden. Tweemaal gewonnen en eenmaal vierde. Jammer voor de heren Mul en Smit, wat natuurlijk supertoppers zijn, zoals eigenlijk alle deelnemers. Want, een wedstrijd vissen en vis vangen op de Merwede met windje zes met stoten tot acht is 'extreme fishing' en vergt het uiterste van mens en materiaal. No Fear, No mercy, maar wel met verstand handelen. Een eigenlijk perfecte eindstrijd waar alle elementen moesten worden getrotseerd. De totale eindklassering zal z.s.m. volgen en de top drie van de laatste wedstrijd is als volgt: